Τα μαθηματικα ειμαι μια επιστημη που ή την μισείς ή την αγαπάς ολοκληρωτικα!

Το 1939 ο Τζορτζ Ντάντζιγκ ηταν τελειοφοιτος στο Μπερκλει. Μια μερα αργησε να παει στο μαθημα και οταν αργοπορημενος έφτασε ειδε στο πινακα δυο εξισωσεις που είχε γράψει ο καθηγητής. Ο Ντάντζιγκ νόμισε οτι ηταν μια εργασία που τους ειχε αναθέσει ο καθηγητης, τις αντέγραψε, πηγε στο σπίτι του και τις έλυσε. Μόνο που δεν ήταν εργασία. Ο καθηγητής τις είχε γράψει ως παραδειγμα δυο στατιστικων μαθηματικων προβληματων που κανεις δεν ειχε καταφερει να λυσει. Προσωπικα πιστευω οτι αν ειχε παρακολουθησει το μαθημα δεν θα εμπαινε στο κοπο να προσπαθησει να τις λυσει γιατι θα το θεωρουσε απιθανο. Τελικα ισως να μην ειναι και τοσο απιαστο και απιθανο να κατανοησει καποιος τα μαθηματικα!

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

εξίσωση 1ου βαθμου (με κλασματα)

Εξίσωση πρώτου βαθμού( πιο σύνθετη)
   χ+4 _  χ-4  =   1-3χ  _ 2
     5         3          15      

Βρίσκουμε το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο(ΕΚΠ) :
Αναλυτικά τα πολλαπλάσια :

5: 5,10,15,20…….
3: 3,6,9,12,15,18,…..
15: 15,30,…..
έτσι λοιπόν το ΕΚΠ είναι το 15.
Πολλαπλασιάζω όλους τους όρους με το ΕΚΠ:

15  χ+4 _15  χ-4 = 15 1-3χ _ 15*2
        5            3             15
Απλοποιώ τους παρανομαστές:

3(χ+4)-5(χ+4)=1-3χ-15*2

Προσοχή με τις παρενθέσεις, είναι απαραίτητες.
Κάνω πράξεις:
3χ+12-5χ+20=1-3χ-30
Χωρίζω γνωστούς από αγνώστους:
3χ-5χ+3χ= -12 –20+1 –30
Κάνω πράξεις:
1χ= -61
άρα χ= -61